Miami als afsluiting

Miami (24-27 aug)

Zaterdag landen we aan het eind van de ochtend op Miami airport. We laten ons verrassen door de voorbereiding van onze reisleiders: Luca weet precies met welke metro we naar het centrum moeten en waar we op welke bus moeten overstappen (Google maps is z’n beste vriend deze twee dagen). Hij ontpopt zich als een volwassen wordend individu, kan rekening houden met een ander, luistert, bepaalt zijn mening en weet op een rustige en duidelijke manier de regie te houden. Thymo huppelt lekker mee, duwt zo nu en dan richting zijn wensen, moppert als er te weinig naar ‘m wordt geluisterd en laat het initiatief vooral bij z’n grote broer;-) Hierin merk je de twee jaar leeftijdsverschil, maar ook het verschil in karakters. Boeiend om dat ook weer op deze manier te ervaren.

De eerste indrukken van Miami zijn nog niet echt overtuigend; het lijkt alsof we door sfeerloos Amsterdam ZuidOost rijden. Wel stappen er onderweg allerlei bijzondere figuren in de bus: een wat verwarde oude dame opgedirkt met pareltjes en een 6ehands stewardessenhoedje, en een jongeman met gouden kettingen en afgezakte besmeurde sportkleding, die elkaar filosoferend bevragen over de rol van geld in het leven en de mate van geluk die ze ervaren. We glimlachen erom, en het is ook wel duidelijk dat (gebrek aan) geld hier een issue is. Verder zien we buiten vooral veel daklozen en armoedige huisjes, en Thymo vraagt zich af waar al die fastfoodketens nou zijn. In zijn beleving vind je er in Amerika een op elke straathoek😉 En ze pestten ons er al de hele vakantie mee dat we in Miami alléén maar hamburgers gaan eten als wij weer eens naar een lekker restaurantje zochten! 

We logeren overigens in het Hilton: de beste deal volgens de mannen, wat inderdaad zo was doordat er allerlei verborgen ‘taxes’ zaten in de prijzen van de hotels. Wel erg grappig dat we met het OV bij het hotel aankomen, waar verder alleen maar taxi’s en dikke auto’s voor de deur staan die wachten op de valet parking. We checken in en na een korte break gaan we snel wat eten want onze magen rammelen. En ja hoor, récht tegenover het hotel: de Burger King! Dus eten we een hamburger met een ‘kleine’ cola die je vervolgens nog diverse keren kunt navullen met enge fluoriserende ‘fris’dranken. Bizar wat mensen hier aan zoet- en vettigheid wegstouwen... de calorieën staan wel vermeld naast de prijzen, maar het lijkt er niet op dat dat enige indruk maakt (behalve op ons). Overigens wel lekker zitten eten, want het smaakte prima😄

Het hotel ligt in Downtown Miami, centraal ten opzichte van de bezienswaardigheden die ondanks dat nog een flink stuk uit elkaar liggen. Dus nemen we de bus naar de Bayside Marketplace, een van de must-see’s. Daar komen we meteen in toeristische sferen, met overal eettentjes, winkeltjes, barretjes en live muziek. Later blijkt dat hier de cruiseschepen om de hoek liggen, vandaar de drukte! Aan het eind van de middag nemen we de bus naar South Beach. We kopen wat verkoelende drankjes en gaan aan de wandelboulevard langs het strand op een bankje zitten: mensen kijken, superleuk! Allerlei types trekken voorbij: hotpants op skates, opgepompte mannen in sportoutfit, hele families, latino’s in sexy kledij... heerlijk om even rustig naar te kijken. We worden door een attente local nog voorzien van een rode plastic beker om het blikje bier in over te gieten, want “if the cops see you with alcohol, you’ll get in trouble”. OK, veel dank! Op het zand tegenover ons wordt hard gezweet bij het beachvolleyen. Ook heel leuk om naar te kijken, evenals de workouts die in het openbaar worden gedaan: zien en gezien worden is het hier. Zo ook op de Ocean Drive, een lange straat langs South Beach. Overal volgestouwde terrassen met strak aangeklede types, en superdeluxe Lamborghini’s, Ferrari’s en Porsches die voorbij kruipen. Sommigen zien we wel vier keer, ze draaien aan het eind van de boulevard een rondje en cruisen weer terug. Achter het stuur zitten rappers met veel geld, volgens Luca, en langs de kant veel wannebe’s😉 De gebouwen langs Ocean Drive zijn vrijwel allemaal in Art Deco stijl, en zeker de moeite waard op gezien te worden. In tegenstelling tot de verder spuuglelijke gebouwen in de rest van de stad.

Zondag melden we ons bij de kade waar de Thriller ligt afgemeerd: een supersonische speedboot die in 45min als een rollercoaster over het water sjeest en je langs de rich&famous vaart: Don Johnson (Miami Vice!), Jennifer Lopez, Gloria Estefan, David Beckham, Lenny Kravitz etc. En ze hebben allen best leuke optrekjes hier. Een van de villa’s blijkt een moeder als moederdagkado te hebben gekregen... ik hoop dat de jongens hierdoor geïnspireerd zijn😉

Aan het eind van de middag nemen we de bus naar Little Havana, een Cubaanse wijk. Niet echt heel aantrekkelijk verder, maar langs de hoofdstraat Calle Ocho zitten over ca 200m allerlei leuke restaurantjes met livemuziek. We strijken neer in de Old’s Havana Cuban Bar & Cocina en kiezen lekkere gerechtjes uit, voorzien van een cocktail en een soda. Ook hier is Cubaanse livemuziek, vooral klassiekers zoals Guantanamera, waarbij we vooral niét mogen meezingen van de jongens, als puber schaam je je natuurlijk rot voor je ouders op zo’n moment😱

Op maandag pakken we de tassen weer in, doen nog een shopping mall - want de jongens willen nieuwe sneakers kopen - en lopen dan een stukje richting Wynwood, een opkomende wijk met mooie streetart. We zien er helaas niet veel van, want er komt een donkere lucht aandrijven en we zijn nét op tijd voor de bui binnen bij Fireman Derek’s bakery, bekend om z’n heerlijke key lime pie. We hebben alle tijd om verschillende taartjes te proeven, want de bui breekt los en in no-time is de straat een rivier. Geen wandeltochtje meer dus en als ‘t maar niet droog wordt reserveren we na een uurtje onze eerste Uber ooit. In de US is dit overduidelijk al een ingeburgerd fenomeen, want in de tijd dat we bij de bakker zaten, kwamen en gingen er verschillende klanten met een Uber. En het is ook supermakkelijk te regelen en in overvloed beschikbaar. Menig Amerikaan heeft dit als bijbaan en ook als hoofdinkomen. Ze verdienen er geen vetpot aan, maar gelukkig genereert het inkomsten. Want dat het niet zo lekker gaat met de economie is ons wel duidelijk geworden. We hebben hier in twee dagen meer daklozen en armoede gezien dan in vier weken Colombia... En in de dienstverlening blijken ze erg afhankelijk van de tips van klanten. Wij als rasechte Hollanders vonden een rekening met 18% service charge eigenlijk wel voldoende fooi, maar het is vrij normaal om daar nog een tip van 20% bij op te tellen of daar zonder enige gêne naar te vragen.

De Uber brengt ons via het hotel - waar we nog even de rugzakken ophalen -  naar het vliegveld en daar kleden we ons om van een hittebestendige naar een aircobestendige outfit, voordat we bij Lufthansa inchecken voor de terugvlucht met overstap in Frankfurt.

Thymo heeft een week geleden het idee al in z’n hoofd geprent dat hij dolgraag metéén bij aankomst naar Maastricht wil doorreizen om Pip op te halen bij opa&oma. Hij mist haar zo! Heel lief natuurlijk, en aangezien hij inmiddels een best ervaren treinreiziger is, laten we hem zijn plannetje uitvoeren. Wij vertrekken met z’n drieën naar huis en Thymo voegt zich pas aan het eind van de avond weer bij ons. Nadat hij in Maastricht is geweest, is hij namelijk in Eindhoven uitgestapt en daar even langsgegaan bij JL&Claudine en Hans&Dien. Vooral om mattie Lucas weer te zien natuurlijk👍🏼 En met z’n vermoeide kop is hij vervolgens Utrecht voorbij gereden en belde enigszins verward op toen hij in Amsterdam Amstel was uitgestapt. Ach gossie... gelukkig was hij samen met Pip en konden ze met een omweg alsnog in Leiden komen. En was de roedel weer compleet ❤️

We kijken terug op een heerlijke reis met z’n viertjes, voorzien van veel avonturen en indrukken. Die pruttelen nog wel een tijdje na... Colombia was indrukwekkend, toegankelijk, interessant, met prachtige natuur, fysieke uitdagingen en relaxmogelijkheden. En Ciudad Perdida was daarin de ultieme beloning. We hebben ervan genoten en maken er weer een mooi reisboek van. Fijn dat jullie meegelezen hebben!

Zoals altijd gaan de radertjes al een beetje draaien qua ideeën voor nieuwe reizen. Weer naar Azië? En vooral: gaat Luca dan nog mee? We gaan het zien!