10-14 aug Komodo: vergezichten, vissen en varanen

De komende 4 dagen is de zwembroek/bikini met blote voeten onze standaard outfit. En we smeren ons ook alvast goed in, want de zon brandt al onverbiddelijk op ons blanke huidje. Om 9.30u worden we bij La Boheme opgepikt door Cika, onze Komodo-tour-guide, en rijden we naar de haven van Labuan Bajo. Daar stappen we op een klein bootje dat ons naar een grotere boot brengt waarmee we de Komodo-eilanden gaan verkennen. We moeten even schakelen, want het komt niet helemaal overeen met de plaatjes van de reservering (daar hebben we het nog wel over met de touragent), maar desalniettemin een prima boot en een hele leuke crew. We worden naast Cika gefaciliteerd door een kapitein, een matroos en een kok: wat een luxe! Op het voordek van de boot hebben we een riante eettafel met banken waar we in de schaduw kunnen zitten en onze hangmat kunnen ophangen. Op het bovendek staan nog twee ligstoelen, vooral geschikt voor zonsondergang momenten als het wat minder heet is. En natuurlijk om vanaf te springen in het water! We zetten koers naar Komodo en leggen na zo’n 1,5 varen aan bij Pulau Kelor. Daar doen we een korte hike naar de top van de heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht over de eilanden hebt. En er kan natuurlijk gesnorkeld worden! Dat wordt zo’n beetje ons ritme tijdens deze dagen: varen, voor anker, een wandeling op een eiland naar een uitzichtpunt, en dan weer lekker afkoelen in het water en uitgebreid snorkelen. De onderwaterwereld is echt geweldig, we zijn al op veel verschillende plekken in de wereld geweest, maar dit is een indrukwekkende topper: kraakhelder water, heerlijke watertemperatuur, prachtig koraal en duizenden soorten vissen, zeeschildpadden, haaien en roggen! Cika wijst ons de beste snorkelplekken, we duiken het water in en laten ons rustig meevoeren met de stroming. Echt overal waar je kijkt zie je kleurrijke koraal en vissen, het voelt alsof je in het aquarium van Blijdorp rondzwemt. We hebben de hele cast van de film Finding Nemo voorbij zien komen: Gill (zwart/wit/geel met een ‘snuitje’) is een van de favorieten en ook clownvisjes zijn superleuk om naar te kijken. Ze zwemmen tussen het zwierige anemoonkoraal en schieten ertussen zodra je met je hand of voet in de buurt komt. Als de kust weer veilig is, piepen ze tevoorschijn, altijd met z’n tweetjes, heel schattig. We hebben een plastic hoesje gekocht om onder water foto’s mee te maken, maar dat valt nog niet mee (hopelijk geven de beelden een kleine indruk van wat we hier zien).

Op de eerste avond gaan we voor anker bij Flying Fox Island. Op exact het voorspelde tijdstip 18.20u beginnen de eerste ‘vliegende vossen’ (grote vleermuizen) op te vliegen vanuit de mangroves en dat worden er in korte tijd wel duizenden tegelijk. Elke avond vliegen ze op dezelfde tijd uit om op zoek te gaan naar fruit en insecten, en overdag hangen ze rustigjes ondersteboven te tukken aan de takken van het mangrovebos. Een heel bijzonder fenomeen!

De volgende ochtend willen we om 5u opstaan om de zonsopgang te zien op het iconische uitzichtpunt van Padar eiland, maar we (en ook Cika) vergaten om de wekker aan te zetten. Om 6u worden we wakker en springen snel uit onze hutjes om alsnog de zonsopgang rond 6.15u te kunnen zien. Samen met tientallen andere toeristen die in dezelfde baai overnacht hebben😉. Iedereen doet z’n best om foto’s te maken zonder al die andere vroege vogels, en dat is nog een hele uitdaging. Het is natuurlijk hoogseizoen, dus we zijn niet de enigen die deze tour maken. De meeste mensen kiezen overigens voor een daggtripje of een 2/3 dagen tour. Wij kunnen het wat rustiger aan doen en hebben tijd om te lummelen of het schema aan te passen aan wat zich aandient. En we zijn natuurlijk ook heel benieuwd naar de Komodo varaan, een dinosaurus-achtige mega hagedis die wel 3m lang wordt! Er zijn een paar plekken hier waar je ze zou kunnen spotten, dus we gaan op zoek met een ranger die ons maant om zachtjes te doen - want anders jagen we ze weg - en vervolgens zelf luidkeels lacht en praat met de rangers van de andere groepjes die we tegenkomen op het pad. Geen varaan te bekennen, en bovendien is het het paarseizoen waarin de vrouwtjes zich in de heuvels terugtrekken om eieren te leggen, en de mannetjes op zoek gaan naar de vrouwtjes. We spotten overigens wel een schattige baby-varaan die drie maanden geleden uit het ei is gekropen, hij waggelt er grappig vandoor. Een enkel mannetje (waarschijnlijk een verstokte vrijgezel) blijft in de buurt van het rangerstation waar zo nu en dan iets lekkers tevoorschijn komt om een varaan te lokken en de toeristen toch een blik op het beest te gunnen. Beetje nep allemaal, maarja, we zijn hier toch ook naartoe gekomen om die bijzondere dieren te zien, dus laten we ons vrijwillig voor de gek houden😊. 

Na wederom een schitterende zonsondergang liggen we voor anker bij Gili Lawa en hopen we vannacht iets rustiger te slapen. De eerste nacht werden we behoorlijk door elkaar geschud op de golven in ons (gedacht) beschutte baaitje.  ‘s Ochtends staat het ontbijt al klaar als we wakker worden: nasi goreng met een gebakken eitje. Cika vraagt ons ongerust of we wel van rijst houden, want tsja, dat is het standaard ingrediënt van elk ontbijt, lunch en diner. Gelukkig vinden we dat allevier erg lekker, maar als er een keer mihoen goreng op tafel staat is dat ook een heerlijk alternatief. Het is overigens wonderbaarlijk wat een lekker eten de kok steeds weer tevoorschijn tovert uit zijn kleine kombuisje op het achterdek: kipcurry, gebakken (vers gevangen) visjes, gebakken banaan, tofu, tempeh, groentes. Soms met iets teveel rode pepertjes, maar die kunnen we eruit hengelen en aan de vissen voeren. We zijn heel benieuwd of die tegen pittige pepers kunnen, genoeg bluswater in de buurt😂

Op de derde ochtend varen we na het ontbijt (de jongens slapen nog lekker door) naar een kleine zandplaat, een soort onbewoond eilandje met een provisorische hut van juttershout. Erg fotogeniek plekje en bijzonder is dat het witte zand vol ligt met kleine stukjes rode koraal waardoor het roze lijkt. Deze ‘pink beaches’ tref je hier op verschillende plekken en afhankelijk van de hoeveelheid zon en golven lijkt het echt een roze strand. Na wat rondsnorkelen varen we door naar Manta Point, een plek in de zee waar vaak veel kwalletjes zwemmen, een lekkernij voor de manta rog. Helaas vandaag weinig kwallen en dus geen manta’s. Maar wel een white tipped reef shark en een paar turtles! Als we ‘s middags snorkelen bij Turtle Bay zien we alsnog een wapperende rog (en geen turtles): ze houden zich niet aan de afspraken hier😉

Op de vierde dag stapt Sergio ‘s ochtends over op een boot met duikers. We hebben veel pret om Cika’s manier van aanspreken van Sergio en mij: “goodmorning mama, is papa ready for diving?”. Ser maakt drie prachtige duiken met twee groepjes van drie, met elk een divemaster. Hij ziet wederom prachtige vissen, haaien en een gespikkelde eagle-ray. Zijn dag kan niet meer stuk! De jongens en ik doen nog twee snorkelrondes in mooie baaien en worden verrast door een gigantische school met zilverkleurige vissen die om ons heen zwemt. Ze lijken te worden geregisseerd door een soort magische kracht waardoor ze allemaal dezelfde bewegingen maken, heel bijzonder om te bekijken. 

‘s Middags varen we weer terug naar Labuan Bajo en worden we naar ons hotel gebracht. Twee uur later wordt Sergio door Cika achterop de brommer bij het hotel afgezet en voegt hij zich weer bij ons. We douchen en stappen in het busje van het hotel naar de stad, waar we nog een laatste avondmaal met elkaar nuttigen bij Happy Bananas, heerlijke sushi en pokebowl. We kijken terug op een paar prachtige waterrijke dagen, het zijn de laatste dagen van onze vakantie met z’n viertjes. Morgen vliegen de jongens met z’n tweeën weer naar huis - via Jakarta, Dubai en Düsseldorf - en stappen Ser en ik in het vliegtuig naar Ende, aan de oostkant van Flores, voor een afsluitend weekje met z’n tweetjes. Ook daar kijken we naar uit, net zoals de jongens het ook heerlijk vinden om weer naar huis te gaan en vriendin/vrienden weer te gaan zien. We hebben genoten van deze reis met elkaar, prachtige avonturen gedeeld en ook heel bewust ervaren dat dit de laatste keer is dat we dit op deze manier doen als gezin. Op naar nieuwe vormen van samen vakantie vieren, en intussen genieten Ser en ik nog even door van Indonesie. Het is echt een aanrader, de kleine soenda eilanden. De komende week staat er nog een vulkaan op het programma, hot springs, leuke dorpjes en natuurlijk ter afsluiting nog een paar dagen relaxen aan de kust. We houden het nog wel even vol!