Theewandelingen in Ella

25 juli 2017 - Ella, Sri Lanka

(22-25 juli 2017)

Als we uit de bus stappen, staan we meteen tussen de vele eettentjes en hostels van Ella. Dit dorpje is het startpunt van een zeer aangeprezen treinrit door het hoogland van Sri Lanka en dus komen zo'n beetje alle rondreizende toeristen in Ella terecht. We wandelen heuveltje-op naar hotel The View (later ontdekken we de shortcut langs het treinspoor) en het doet z'n naam eer aan. De kamers hebben een prachtig uitzicht over de vallei en bij helder weer kan je zelfs de zuidkust zien! Er zitten nog wat gezinnen met kinderen dus in het zwembad wordt meteen gezellig gespeeld. En wij genieten van het uitzicht met een biertje/cocktail op een ligbedje. Links van de vallei ligt Little Adam's Peak, en rechts Ella Rock. Beide bergen zijn goed voor een flinke wandeltocht. We beginnen op zondag met de gemakkelijkste van de twee: Little Adam's Peak. Maar voordat we starten, gaan we eerst langs het station om treinkaartjes te reserveren voor de treinrit van dinsdag. We kunnen gelukkig nog net vier kaartjes in de 3e klas bemachtigen! En daarna dus de paden op, de lanen in ;-) We wandelen tussen de theeplantages en zien een groepje dames die aan het plukken zijn. Geen vrije zondag voor hen helaas, in tegenstelling tot de families die we zien wandelen en uitrusten op de bankjes in de schaduw. De theepluksters zijn zogenaamde "Plantation Tamils": afstammelingen van de Tamils die door de Britten vanuit India naar Sri Lanka zijn gehaald om op de kaneel- en theeplantages te werken. Ze worden nog steeds door de Singalezen én de noordelijke Tamils gezien als minderwaardig... We maken een foto van onze pubers tussen de theeplanten, net zoals we die 10jaar geleden in Bandung in Indonesië hebben gemaakt van onze peuter en kleuter tussen de groene theeplanten :-) Na het vergezicht vanaf de Peak (waar we met een serene Boeddha op de foto gaan) dalen we af en nemen we de afslag van het wandelpad die naar een luxe resort leidt. Daar lunchen we in koloniale sfeer en vervolgen onze wandeling door de plantages naar de Nine Arches Bridge: deze brug is nog door de Britten gemaakt ten behoeve van de spoorlijn die de plantages met Colombo verbindt. Een tuktuk brengt ons voor een toeristenprijs (gelijk heeft hij) vervolgens weer naar het dorp, want inmiddels zijn we flink verhit en bezweet van de toch best pittige wandeling. En een duik in het zwembad brengt welverdiende verkoeling! Wederom weer veel kinderen dus volop speelplezier voor de mannen. 's Avonds eten we in een van de aanbevolen toppers van TripAdvisor, een lekker relaxed restaurant loungie sfeertje. 

Maandag pakken onze tas in om nog een extra nachtje elders in het dorp te overnachten (Ella View had helaas geen plek meer voor een derde nachtje). En daarna gaan we op pad richting Ella Rock. Het eerste deel van de wandeling loopt langs het spoor, wat gaaf en toch ook gek is. Je kan een eventuele trein natuurlijk al van veraf aan horen komen, maar tóch kijk je bij elke toeterende vrachtwagen die je in de verte hoort snel even om je heen ;-) De zon staat recht boven onze koppies als we aan de klim naar de top beginnen en elk stukje schaarse schaduw wordt benut om even op adem te komen. Pfff, hardlopen en tennis levert toch niet die conditie die we nu nodig hebben om lachend de berg op te wandelen...! Eenmaal boven is het uitzicht adembenemend (en we hadden al geen adem meer), dus we gaan er rustig voor zitten en kletsen wat met andere reizigers die de top bedwongen hebben. Er zit een schattige Sri Lankees tussen de bomen met verse kokosnoten, thee van een houtvuurtje en flessen water. Alleen al voor het bergop sjouwen van z'n koopwaar verdient hij een stapeltje roepies. Als we uitgewasemd en bijgekomen zijn heeft Sergio de route naar beneden alweer uitgestippeld en we lopen over een mooi pad richting de watervallen. Ser zweert bij de app 'Maps with Me': zelfs de kleinste slingerpaadjes staan op z'n digitale kaart. Hoe deden we dit in de tijd van vóór de smartphone? ;-)

De T-shirts zijn echt doorwéékt van de hitte als we bij de waterval aankomen. We stropen de kleding van het hete lijf en springen met zwembroek/bikini het verkoelende water in: heerlijk!! Bijna net zo lekker als het zakje gesneden mango dat we kopen bij een straatverkopertje. Met de tuktuk laten we ons weer terug tuffen naar het dorp en checken in bij Ella Inn. Ser moet nodig naar de barbier, maar de jongens blijven liever even in de buurt van de router, dus saampjes lopen we het dorp in voor een drankje en een scheerbeurt. Als we toe zijn aan een hapje eten, appen we de mannen de locatie waar we zitten. Zo handig die WiFi en die zelfstandige kids ;-) 

Op dinsdag staan we om 9.20uur op het perron van Ella als de trein naar Kandy aan komt rijden. Het stationnetje doet een beetje Brits aan, met oud-Engelse houten tuinbanken en geraniums in hangpotjes. De trein is echter aardig modern en de 3e klas zit gelukkig best comfortabel (de rit duurt zes uur!). Bijna de hele trein is gevuld met toeristen vanwege de schitterende route door de bergen en de theeplantages. En het is inderdaad geweldig. De trein neemt rustig de tijd om de berghellingen te bestijgen en we hebben dus genoeg gelegenheid om de omgeving op ons in te laten werken. We rijden langs berghellingen, valleien, theeplantages en stationnetjes, op weg naar Kandy. Ons volgende hotel ligt in the middle of nowhere en we nemen volgens de aanwijzingen de bus van Kandy richting Colombo. Onderweg moeten we op een kruising in een dorp eruit om een andere bus te nemen. Die overstap bleek nog een hele operatie, want de bus was inmiddels propvol zodat we 3km voor het uitstappunt al moesten gaan bewegen richting deur en ons tussen alle srilankezen door moesten squeezen... we snappen nu hoe haringen in een ton zich moeten voelen! De chauffeur van de volgende bus wijst op een onbegrijpelijke Singalese tekst als we vragen of hij langs het dorpje van ons hotel komt. Tsja, die tekens zijn nog steeds abracadabra voor ons, dus we gokken er maar op. En het pakt gelukkig goed uit. De laatste 2km doen we met de tuktuk die ons tot bovenop een heuveltop brengt bij Bogala Village Eco Resort. Inmiddels is het donker, maar het lijkt een heerlijk plekje voor een paar relaxte dagen!

Foto’s